اختلال شخصیت نمایشی یا هیستریونیک

اختلال شخصیت نمایشی یا هیستریونیک یکی از اختلالات شخصیت است که به عنوان یکی از اختلالات خوش‌روانی (مانیا) شناخته می‌شود. افراد مبتلا به این اختلال معمولاً تمایل دارند تا به صورت بیش‌ازحد جلب توجه کنند و نیازمندی‌های خود را به شکل غیرمنطقی و برجسته نشان دهند. آن‌ها ممکن است از رفتارهای پرخطر، نقص در ارزش‌های شخصی، و وابستگی به تأثیرگذاری دیگران رنج ببرند. این اختلال می‌تواند تأثیرات جدی بر روابط شخصی، کاری، و تحصیلی فرد داشته باشد و مانع از رشد و پیشرفت او شود. در این مقاله، به بررسی علائم، علت‌ها، درمان و راهکارهای پیشگیری از اختلال شخصیت نمایشی یا هیستریونیک می‌پردازیم.

ویژگی‌های افراد مبتلا به اختلال نمایشی

افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی یا هیستریونیک دارای ویژگی‌های خاصی هستند که آن‌ها را از دیگران تمایز می‌دهد. در زیر به برخی از ویژگی‌های اصلی این افراد اشاره می‌کنیم:

1. جلب توجه: افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی تمایل دارند تا به هر شکل ممکن توجه دیگران را جلب کنند. آن‌ها ممکن است با رفتارهای پرخطر، خشونت‌آمیز یا خودشکنجه‌ای، توجه را به خود جلب کنند.
2. نقص در ارزش‌های شخصی: این افراد معمولاً احساس نقصان در ارزش‌های شخصی خود دارند و برای پوشش دادن این نقص، به رفتارهای بزرگوارانه و برجسته متوسل می‌شوند.
3. وابستگی به تأثیرگذاری: افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی به طور مداوم به تأثیرگذاری دیگران وابسته هستند و نیازمند تأیید و توجه آن‌ها هستند.
4. عدم پایداری در روابط: این افراد معمولاً دشواری در حفظ روابط پایدار و سالم دارند، زیرا نقش‌های مختلف و متضاد را با هم تطبیق می‌دهند.
5. رفتار نادرست: افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی ممکن است رفتارهای نادرست و نامناسبی نشان دهند، مانند تغییرات شدید در خلق و خو، رفتار‌های جنسی خودآگاهانه، یا اعتماد به نفس بالا.
6. عدم تحمل احساسات منفی: این افراد دشواری در تحمل و مدیریت احساسات منفی دارند و معمولاً به روش‌های ناسالم برای فرار یا پوشش دادن این احساسات روی می‌آورند.
7. استفاده از ظاهر فیزیکی برای جلب توجه
8. به راحتی تحت تأثیر دیگران یا شرایط قرار می‌گیرند.
9. نشان دادن رفتار اغواکننده یا تحریک آمیز جنسی نامناسب
10. معاشقه، اغواگری یا جذاب بودن

در کل، افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی یا هیستریونیک معمولاً نیازمند تأیید، توجه بیش‌ازحد، و تأثیرگذاری بر دیگران هستند و ممکن است به رفتارهای نامناسب و خطرناک روی بآورند تا این نیازها را برطرف کنند.

شخصیت پارانوئید چیست

اختلال شخصیت پارانوئید یکی از بیماریهای «اختلالات شخصیت خارج از مرکز» میباشد. افراد مبتلا از پارانویا، بی اعتمادی و سوءظن بی وقفه نسبت به دیگران رنج میبرند، حتی درصورتی که دلیل بیرونی برای این افکار وجود نداشته باشد. این اختلال اغلب از کودکی یا اوایل نوجوانی آغاز میشود و به نظر میرسد در مردان بیشتر از زنان شیوع دارد. مطالعات تخمین می‌زنند که بین 2/3 تا 4/4 درصد از جمعیت عمومی را تحت تأثیر قرار میدهد.

سوءظن، بدگمانی، گوش به زنگی بیش از حد، رفتارهای کنترل گرانه و پرخاشگری اطرافیان شخصیت پارانوئید را به سطوح میاورد. فرد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید همیشه به اطرافیان مشکوک است و تصور می‌کند قصد توطئه ای علیه او وجود دارد. ویژگی اصلی اختلال شخصیت پارانوئید ، سوء ظن، شکاکیت و بی‌اعتمادی به افراد است و مسئول این بدگمانی و سوءظن دیگران هستند نه او . مثلاً اگر فرد پارانوئید به همسر خود شک دارد به او می گوید تو رفتارهایی را انجام میدهی که اعتماد من به تو را کم کرده است .

اختلال شخصیت دوقطبی چیست؟ (علائم و درمان)

اختلال شخصیت دوقطبی چیست؟ چگونه میتوان آن را تشخیص داد و علائم دوقطبی چیست؟ اختلال دوقطبی یک بیماری روانی است که با تغییرات شدید خلقی مشخص می‌گردد. این علائم می‌تواند شامل خلق ‌وخوی بسیار بالا (نشاط و سرخوشی افراطی) به نام شیدایی باشد و میتوانند شامل دوره های افسردگی باشد. که اختلال دوقطبی بعنوان بیماری دوقطبی یا افسردگی شیدایی (مانیک – دیپرشن) نیز شناخته میشود

افراد مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است در مدیریت کار‌های روزمره در مدرسه یا محل کار یا حفظ روابط با مشکل روبرو شوند. هیچ درمانی برای این اختلال وجود ندارد، اما گزینه‌های درمانی بسیاری وجود دارد که میتواند به مدیریت علائم کمک کند. علائم اختلال دوقطبی که باید مراقب آن‌ها باشید را بشناسید. این تغییرات خلقی می‌تواند ناگهانی اتفاق بیفتد. بر اساس گفته مؤسسه ملی سلامت روان، حدود 2.8 درصد جمعیت نوجوان و بزرگسال، مبتلا به اختلال شخصیت دوقطبی هستند.

اختلال شخصیت ضد اجتماعی

اختلال شخصیت ضد اجتماعی وضعیتی از سلامت روان است و فردی که دارای آن است الگوی بی‌توجهی به حقوق دیگران را نشان می‌دهد. ویژگی های مشترک شامل رفتارهای فریبکارانه، حقه بازی و جنایتکارانه است.

اختلال شخصیت ضداجتماعی گاهی اوقات سوسیوپاتی نامیده می شود، اگرچه این یک اصطلاح بالینی نیست. افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی که گاهی به آنها آنتی سوشیال هم میگویند بعضی اوقات زندگی معمولی و سازنده ای دارند. با این حال، آنها اغلب در روابط، احساسات و تصمیم گیری هایی که به نفع خود و دیگران است، مشکل دارند.

این نوشته مروری بر اختلال شخصیت ضداجتماعی، شامل علائم، علل، درمان‌ شخصیت ضد اجتماعی و ارتباط آن با روان‌پریشی ارائه می‌کند.